رودکی ، استاد شاعران جهان بود
صدیک از وی تویی کسایی ؟ پرگست !
خاک کف پای رودکی ، نسزی تو
هم بشوی کو بشد چه خایی برغست ؟
کوفته را کوفتند و سوخته را سوخت
وین تن پیخسته را به قهر بپیخست